sygnet

Choć niedobór zdrowych bakterii w naszym organizmie jest szkodliwy, ich nadmiar również nie jest pożądany. Jednym z przykładów takiej sytuacji jest SIBO. Schorzenie to prowadzi do wielu nieprzyjemnych dolegliwości, których można się skutecznie pozbyć przy uzyskaniu odpowiedniej diagnozy. Poznaj objawy SIBO i sposób na jego wyleczenie.

Co to SIBO? Przyczyny SIBO

SIBO (Small Intestinal Bacterial Overgrowth) to zespół przerostu bakteryjnego, czyli zaburzenie charakteryzujące się zbyt dużą ilością bakterii w jelicie cienkim. Bakterie naturalnie występują w jelicie cienkim w niewielkich ilościach, lecz gdy dochodzi do rozrostu mikroflory jelita grubego i drobnoustroje migrują do wyższych odcinków jelit, mogą pojawić się konsekwencje zdrowotne. Zaburzenie to wpływa negatywnie na proces trawienia i wchłaniania składników odżywczych oraz może powodować szereg dolegliwości, zarówno w obrębie układu pokarmowego, jak i poza nim.

Rozwojowi SIBO sprzyjają nieprawidłowości anatomiczne i zaburzenia pracy układu pokarmowego (głównie: zespół jelita drażliwego, choroby zapalne jelit, niedrożność lub uchyłkowatość jelit), inne choroby (m.in.: cukrzyca, niealkoholowe stłuszczenie wątroby, zapalenie trzustki, mukowiscydoza) oraz niektóre leki.

Czy mam SIBO? Objawy zespołu przerostu bakteryjnego

SIBO daje wiele niespecyficznych objawów, które mogą wynikać też z różnych innych zaburzeń. Główne objawy SIBO to:

  • bóle brzucha,

  • wzdęcia i gazy,

  • refluks,

  • nieświeży oddech,

  • odbijanie,

  • nudności,

  • biegunka lub zaparcia,

  • bóle głowy,

  • przewlekłe zmęczenie.

SIBO może także powodować infekcje układu moczowego, jamy ustnej, bóle stawów oraz zmiany skórne. W konsekwencji przerostu bakteryjnego może dojść do zaburzeń wchłaniania skutkujących niedoborami pokarmowymi oraz niezamierzoną utratą masy ciała.

Jak wyleczyć SIBO?

W pierwszej kolejności konieczne jest postawienie prawidłowej diagnozy. W tym celu najczęściej stosuje się wodorowy test oddechowy z użyciem laktulozy lub glukozy. Aby zmniejszyć populację bakterii bytujących w jelicie cienkim, stosuje się antybiotykoterapię. Oprócz tego konieczne jest prowadzenie odpowiedniej diety.

Dieta w SIBO

Dieta w SIBO to tzw. dieta Low FODMAP. Zakłada ona ograniczenie produktów pobudzających namnażanie bakterii jelitowych. Do składników określanych skrótem FODMAP należą fermentujące monosacharydy, disacharydy, oligosacharydy i poliole.

Produkty zawierające najwięcej FODMAP to:

  • warzywa: kalafior, brokuł, burak, brukselka, kapusta, czosnek, cebula, por, groszek, szparagi, soczewica,

  • nabiał: mleko, śmietana, twaróg, jogurt, maślanka oraz produkty z ich dodatkiem, np. lody, sernik,

  • owoce: jabłko, gruszka, awokado, wiśnia, śliwka, arbuz, mango, brzoskwinia, nektarynka, owoce suszone i konserwowe,

  • produkty zbożowe: pszenne, żytnie, jęczmienne,

  • inne produkty: miód, słodziki (ksylitol, maltitol, sorbitol), nerkowce, pistacje.

Produkty te należy wykluczyć w początkowej fazie diety, która trwa od 2 do 6 tygodni. Następnie można stopniowo wprowadzać wykluczone produkty, obserwując czy powodują one nawrót dolegliwości. Na tej podstawie można ustalić tolerancję na określone produkty i przejść do 3 fazy przygotowania indywidualnej diety.

Co jeść w SIBO?

Produkty o niskiej zawartości FODMAP, które można spożywać chorując na SIBO to:

  • warzywa: pomidor, ogórek, marchew, seler, papryka o podłużnym kształcie, dynia, bakłażan, sałata, cukinia, ziemniak, fasolka szparagowa,

  • owoce: banan, mandarynka, pomarańcza, grejpfrut, kiwi, ananas, winogrono, malina, truskawka,

  • produkty nabiałowe: ser żółty, mozzarella, mleko bezlaktozowe i jego przetwory, ser pleśniowy, feta,

  • produkty zbożowe: owsiane, ryżowe, jaglane, gryczane, kukurydziane,

  • inne produkty: pestki dyni, orzechy włoskie, ziemne, makadamia, gorzka czekolada.

Diagnostyka kluczem do zdrowia

Często zdarza się, że choroby, które można łatwo wyleczyć, latami obniżają nasz komfort życia z powodu późnej diagnozy. W Instytucie Zdrowia Sofra dostępne są liczne badania diagnostyczne, m.in.: wodorowy test oddechowy, testy na nietolerancje pokarmowe, Candida Albicans czy pasożyty. Warto z nich skorzystać odczuwając dolegliwości w obrębie układu pokarmowego, które nie zostały wyjaśnione za pomocą innych badań.